Παροιμίες για την καταγωγή

Από αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι.

Από κει που πήδησε η κατσίκα θα περάσει και το κατσικάκι.

Η αλεπού και το παιδί της, ένα τομάρι έχουνε.

Κατά μάνα κατά κύρη, κατά γιος και θυγατέρα.

Παπά παιδί, διαόλου εγγόνι.

Σόι πάει το βασίλειο.

Το σόι σώζεται.

Το αίμα νερό δεν γίνεται και άμα γενεί δεν πίνεται.

Βρήκε ο γύφτος τη γενιά του κι αναγάλλιασε η καρδιά του.

Η αλεπού εκατό χρονών, τ’ αλεπουδάκια εκατόν δέκα.

Οι κάμποι τρέφουν άλογα και τα βουνά λεβέντες.

Πάρε σκυλί από μαντρί, γυναίκα από σόι.

Δες μάνα και πάρε κόρη.

Ζαβός ζαβή παντρεύτηκε, ζαβά παιδιά θα κάνουν.

Είχα πατέρα κι έκλανε, μάνα κι ετσιρλοκόπα.

Αδύνατο `ναι να γενεί χοίρου μαλλί μετάξι και του χωριάτη το παιδί νάχει αρχοντιά και τάξη.

Μη μου πολυψηλώνεσαι γιατί ψηλός δεν είσαι, και το χωριό σου είναι κοντά, και ξέρω τίνος είσαι.

Χωριάτη άγιο κι αν ιδής, ποτέ μην προσκυνήσεις, κι αν τον ιδής και ‘πίσκοπο, χέρι μην του φιλήσεις.