Η καλύτερη αγορά

Ένας νέος φιλόδοξος πιάνει δουλειά σ' ένα sεxshοp. 

Το αφεντικό πρέπει να φύγει για λίγο και μένει
μόνος του για να εξυπηρετήσει τους πελάτες, που
είναι κυρίως γυναίκες αγοραστές ντίλντο (πλαστικά
ομοιώματα του ανδρικού οργάνου). Μπαίνει μια γυναίκα, ρωτάει
"Πόσο πάει εκείνο το λευκό ντίλντο;",
"Δέκα χιλιάδες!" λέει ο υπάλληλος,
"Πόσο κάνει το μαύρο;"
"Κι αυτό δέκα χιλιάδες!"
"Θα πάρω το μαύρο!" λέει η γυναίκα. "Ποτέ δεν
έχω δοκιμάσει μαύρο!"
Πληρώνει, φεύγει.
Μπαίνει μια μαύρη.
"Πόσο το μαύρο;" "Δέκα χιλιάδες!" "Πόσο το
άσπρο;" "Δέκα χιλιάδες"
"Θα πάρω το άσπρο!" λέει η μαύρη. Ποτέ δεν
έχω δοκιμάσει άσπρο!"
Πληρώνει, φεύγει.
Σε λίγο, μπαίνει μια ξανθιά.
"Πόσο κάνουν τα ντίλντο;"
"Δέκα χιλιάδες το μαύρο, δέκα χιλιάδες το
άσπρο!" λέει ο υπάλληλος,
"Μμμ..." λέει η ξανθιά. "Κι αυτό εκείνο ραβδωτό
στο ράφι κάτω;"
"Α, αυτό..." λέει ο υπάλληλος. "Αυτό είναι ένα
πολύ σπέσιαλ ντίλντο και κοστίζει σαράντα χιλιάδες!"
Η ξανθιά το σκέφτεται λίγο. "Εντάξει!" λέει. "Θα
το πάρω! Ποτέ δεν είχα δοκιμάσει ένα ραβδωτό!..."
Το πληρώνει, το παίρνει, φεύγει.
Επιστρέφει το αφεντικό και ρωτάει πώς τα πήγε
ο υπάλληλος.
"Νομίζω, καλούτσικα!" λέει ο υπάλληλος. Πούλησα ένα άσπρο ντίλντο για δέκα χιλιάδες, ένα μαύρο για άλλες δέκα και το θερμός με τον καφέ μου για
σαράντα χιλιάδες!"