Παροιμίες για την τύχη και το πεπρωμένο

Ό,τι μέλλει δεν ξεμέλλει.

Οι πουτάνες κι οι τρελές έχουν τις τύχες τις καλές.

Να ‘χα πουτάνας ριζικό και ακαμάτρας μοίρα.

Πουτάνας τύχη δεν χάνεται.

Αυτός κοιμάται κι η τύχη του δουλεύει.

Όποιου του μέλλει να πνιγεί, δεν πάει από κρεμάλα.

Ο Θεός άλλους έπλασε και άλλους έκλασε.

Όποιος έχει τύχη, γεννάνε και τα κοκόρια του.

Γυναίκα και καρπούζι η τύχη τα διαλέγει.

Που γραψ’ ο Θεός ξεβράκωτο, ποτέ βρακί δε βάζει

Όσα φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος.

Άλλος μαυρομάτα και άλλος τσιμπλομάτα.

Του φτωχού τ’ αρνί κριάρι δε γίνεται.

Ρόδα είναι και γυρίζει.

Αγάπαγε η Μάρω το χορό βρήκε και άντρα χορευτή.

Όταν η τύχη σε βοηθά, μην την πισωκωλιάζεις.

Όταν θέλει ο Θεός, βοηθούν κι οι Άγιοι.

Η μοίρα κάνει τα προικιά, το ριζικό τα κάλλη.

Ό,τι γράφει η μοίρα μελανό, ο ήλιος δεν τ’ ασπρίζει.

Σαν θέλει η μοίρα μυλωνάς γίνεται και δεσπότης

Ό,τι γράφει η μοίρα, δεν ξεγράφει η χείρα.

Τα όσα έχει η μοίρα στο χαρτί, πελέκι δεν τα κόβει.

Αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτει (κι αν είσαι κακορίζικος, κάτσε μην τυραννιέσαι)