Ανέκδοτο ή πραγματικότητα;

Σε ενα δημοτικό σχολειο καπου στην Αθηνα, την πρωτη μερα της νεας σχολικης χρονιας η δασκαλα παιρνει παρουσιες..
- Χακίμ καζάλ αλ νταρουί;

- Παρων.
- Χασάν ντομάν ντα σαρουί;
- Παρων.
- Γιόν κιμ λι γκόνγκ;
- Παρων.
- Σουλειμάν αλη ζαουάχρι;
- Παρων.
- Χατζή λαζά ρούμιχ αλής;
Τίποτα...
- Χατζή λαζά ρούμιχ αλής; επαναλαμβάνει η δασκάλα..
Πάλι τίποτα.
[post_ad]
Εκει που ετοιμάζεται να σημειώσει απουσία η δασκάλα βλέπει δειλά δειλά ενα παιδάκι να σηκώνει το χέρι του απο την τελευταία σειρά..
- Κυρία, μάλλον εγω είμαι αυτός,αλλα το όνομά μου δεν διαβάζεται έτσι..Χατζηλαζάρου Μιχάλη με λένε..!

Κοινοποίησε τώρα και διασκέδασε το με την διαδικτυακή σου παρέα!!!!